“เหมือนสังคมตีตราไปแล้วว่า วัยรุ่นที่ชื่นชอบการแต่งรถเป็นเด็กไม่ดี สร้างความรำคาญให้กับชาวบ้าน ผมในฐานะวัยรุ่นที่ชื่นชอบการแต่งรถมอเตอร์ไซค์เช่นกัน จึงคิดว่าต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างให้สังคมเห็นว่ายังมีเด็กที่ชอบแต่งรถที่เป็นคนดีและสามารถทำความดีเพื่อสังคมได้เช่นกัน จึงชักชวนเพื่อนๆที่มีความชื่นชอบแต่งรถเหมือนกัน มาทำกิจกรรมจิตอาสา โดยการสนับสนุนของ สคล.จนมาถึงกิจกรรมล่าสุดคือ โครงการปิ่นโตปันสุขช่วงการระบาดของโควิด-19 ภายใต้กลุ่ม Ranger Rider หรือ สองล้ออาสา พาน้องทำดี” นายกฤษณะ สิงห์ขาว (โก้) นักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะมนุษยศาสตร์ สาขานิติศาสตร์ มรภ.สุรินทร์ และในฐานะเยาวชนเครือข่ายสำนักงานเครือข่ายองค์กรงดเหล้า (สคล.) กล่าวถึง ที่มาของโครงการทำดีเพื่อสังคมภายใต้ชื่อ “ปิ่นโตปันสุข” ในช่วงการระบาดไปทั่วโลกของไวรัสโควิด-19

โก้ เล่าต่อว่า เริ่มต้นของกลุ่มสองล้ออาสา พาน้องทำดี จำนวนกว่า 15-16 คน เกิดจากทุกคนต้องการพิสูจน์ตัวเองว่าวัยรุ่นที่ชื่นชอบการแต่งรถมอเตอร์ไซค์อย่างพวกเขาก็เป็นคนดีได้ เริ่มต้นกิจกรรมแรกเมื่อสองปีก่อน ด้วยการขอสนับสนุนทุนงบประมาณจาก สคล.มาดำเนินกิจกรรมเล็กๆ อาทิ ทาสีโรงเรียนชายขอบแถวตะเข็บชายแดน ต่อมาเมื่อเกิดวิกฤตโควิด-19 ระบาด หลายคนตกงานไม่มีเงินใช้จ่ายเพื่อการดำรงชีวิต ผู้คนอดอยาก ขณะเดียวกันเริ่มมีตู้ปันสุขเกิดขึ้น ผู้คนต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มีการนำอาหารมาแบ่งปันให้กับผู้ขาดแคลนผ่านตู้ปันสุข พวกเขาจึงเกิดไอเดียสร้าง ปิ่นโตปันสุข ขึ้นมา

“บางคนที่เขาไม่มี ก็ไม่มีจริงๆ นะครับ อาจจะอยู่ไกลจนมาเอาของจากตู้ปันสุขไม่ได้ ไม่มีจักรยานปั่นมาเอาของบริจาคด้วยซ้ำ ผมกับเพื่อนๆเลยคิดว่า น่าจะเอาของใช้เพื่อการดำรงชีพและอาหารไปบริจาคให้ถึงบ้านเลย จึงเกิดเป็นโครงการ “ปิ่นโตปันสุข” ขึ้นมา แต่เราเป็นแค่กลุ่มเยาวชนเล็กๆ ไม่มีเงินงบประมาณจึงไปขอรับบริจาคสังฆทานจากวัดต่างๆ นำมาคัดแยกของที่หมดออายุออกและรวมของที่ยังใช้ได้ใส่ในถุงยังชีพ แต่เราเรียกว่าปิ่นโตเพราะอยากให้เป็นสัญลักษณ์ของโครงการก่อนนำไปแจกตามชุมชน เคาะตามบ้านเลยโดยเรามีการป้องกันเรื่องของการติดเชื้อโควิดด้วย” โก้เล่าต่อด้วยน้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความสุข

โก้เล่าอีกว่า การสื่อสารไปยังผู้ขอรับบริจาคปิ่นโตปันสุข ทางกลุ่มประกาศผ่านทาง Social Network ไม่ว่าจะเป็น Facebook IG และทุกช่องทางการสื่อสารที่มี รวมทั้งการขอรับบริจาคของผ่านทางสื่อโซเซียลด้วยเช่นกัน แม้ว่าปิ่นโตปันสุขจะได้รับการตอบรับดีเกินคาด แต่โก้และผองเพื่อน มีความฝันอยากให้กิจกรรมดีๆเช่นนี้ มีความยั่งยืน จึงต่อยอดโครงการด้วยกิจกรรม “สวนผักปันกัน” โดยร่วมกันทำสวนผักขึ้นมาเพื่อแบ่งปันผักให้ประชาชนนำไปรับประทานได้ฟรี โดยได้รับความอนุเคราะห์พื้นที่ว่างเปล่าจากผู้ใหญ่ใจดี ให้มาปลูกผักทั้ง กระถิน ผักบุ้ง คะน้า มะเขือ กล้วย เป็นต้น

“สวนผักปันกันได้ไอเดียมาจากการที่เรามามองว่าจะทำอย่างไรให้เกิดความยั่งยืน และถ้าโควิดยังไม่หมดไป ทำอย่างไรจะช่วยให้คนยังสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ที่เลือกทำสวนผักคนเมืองเพราะคิดว่าคนเมืองน่าจะได้รับผลกระทบมากกว่าคนชนบทเพราะส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้จักกัน บ้านใกล้เรือนเคียงยังไม่รู้จักกันเลยการช่วยเหลือซึ่งกันและกันอาจมีน้อยกว่า ขณะที่คนชนบทส่วนใหญ่จะรู้จักกันเป็นพี่น้องกันซึ่งจะช่วยเหลือกันได้มากกว่า” โก้เล่าต่อด้วยรอยยิ้ม

ผลของการชักชวนเพื่อนร่วมทำดีอยู่อย่างต่อเนื่อง โก้บอกว่า ยังทำให้เพื่อนในกลุ่มRanger Rider ค่อยๆห่างหายไปจากการดื่มแอลกอฮอล์ เนื่องจากไม่มีเวลาไปปาร์ตี้สังสรรค์ ประกอบกับการสร้างบรรยากาศของกลุ่มให้ปลอดจากเหล้าอยู่ตลอดเวลา ทำให้บางคนสามารถเลิกดื่มไปโดยปริยาย ทั้งยังมีเสียงสะท้อนจากผองเพื่อนด้วยว่า เมื่อเลิกดื่มเหล้าต่างมีเงินเหลือกินเหลือใช้อย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้โก้มีกำลังใจในการคิดหาโปรเจคใหม่ๆมาชักชวนเพื่อนร่วมทำดีอยู่เสมอ

ด้านนายมงคล ปัญญาประชุม หรือ พี่นายของน้องๆ ในฐานะผู้ช่วยผู้ประสานงานเครือข่ายองค์กรงดเหล้า (สคล.) ภาคอีสานตอนล่าง เล่าว่า เครือข่ายองค์กรงดเหล้าทำกิจกรรมในเรื่องการลดปัจจัยเสี่ยงกับเยาวชนอยู่แล้ว โดยเปิดพื้นที่สร้างสรรค์ให้กับน้องๆ หลังจากได้มีโอกาสพูดคุยกับน้องๆ กลุ่มนี้ ซึ่งได้สะท้อนว่า เด็กที่ชื่นชอบการแต่งรถใช่ว่าจะเป็นคนไม่ดีเสมอไป เขารู้สึกไม่เป็นธรรมที่พวกเขาถูกตีค่าว่าเป็นคนแบบนั้น จึงปฏิญานว่าพวกเขาจะเป็นตัวแทนของกลุ่มวัยรุ่นที่ชื่นชอบมอเตอร์ไซค์ในการเปลี่ยนมุมมองของผู้ใหญ่ในสังคม ให้เห็นว่าพวกเขาก็ทำประโยชน์ให้กับสังคมได้เช่นกัน โดย สคล.จะคอยเป็นพี่เลี้ยง ให้น้องๆเรียนรู้สิ่งต่างๆด้วยตนเอง เราจะเป็นที่ปรึกษาและฝ่ายสนับสนุน ทั้งยังมีพันธสัญญากันว่าจะทำกิจกรรมแบบต่อเนื่องเพื่อเป็นการพิสูจน์ตัวพวกเขาเอง โดยเบื้องต้นปล่อยให้น้องๆได้เรียนรู้ด้วยตนเอง แต่เราในฐานะรุ่นพี่ก็จะค่อยสอนและค่อยๆเปลี่ยนวิธีคิดและทัศนคติเขา จะสะท้อนการเรียนรู้ให้กับน้องๆว่าเขาได้อะไรจากตรงนั้นมากกว่า

“เมื่อเกิดสถานการณ์โควิด-19 ตอนแรกเรากลัวรัฐบาลสั่งห้ามการรวมตัวกัน แต่มองกลับไปอีกที มีหลายคนที่เดือดร้อน เด็กๆก็อยากช่วย เราก็มาคิดกันว่าอะไรที่เราทำอยู่แล้ว ต่อยอดไปทำสิ่งใหม่ๆขึ้นมาดีกว่าและทำอย่างไรให้ยั่งยืน จึงเกิดสวนผักคนเมืองขึ้นมา พวกเขาก็หมุนเวียนไปดูแลแปลงผัก ใครผ่านไปมาก็สามารถเก็บไปรับประทานได้” พี่นายของน้องๆ กล่าว

พี่นายเล่าต่อว่า เยาวชนกลุ่มนี้มีความเปลี่ยนแปลงชัดเจนมาก จากเดิมที่การพบปะสังสรรค์จะจบด้วยการดื่ม ก็เปลี่ยนมาทานอาหารที่มีประโยชน์ มีการตั้งกฏกติการะหว่างกัน เช่น ห้ามขับรถเสียงดัง ไม่ให้มีปัญหาชู้สาวในกลุ่ม ขับขี่มอเตอร์ไซค์ต้องเคารพกฎจราจร ผลของการทำดี น้องกลุ่มนี้เริ่มเป็น ไอดอล ของเด็กคนอื่นๆ และก็เริ่มสร้างเครือข่ายกัน เด็กๆคุยกันเองจะช่วยดึงเพื่อนออกจากปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ได้ดีกว่าที่เราจะไปบอกไปสอนไปห้ามเขา เรามีแพลนจะพาน้องๆไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเยาวชนจังหวัดอุบลราชธานีและนครศรีธรรมราช ให้น้องเขาสร้างเครือข่ายกัน โดยเราคอยสนับสนุนอยู่ห่างๆ ให้ประสบการณ์เป็นตัวสอนจะทำให้เขาจำได้ดีกว่าที่เราจะไปบอกด้วยคำพูด

ปิดท้ายกันที่ น้องปอนด์ นางสาวธิติพร บูรณะ นักศึกษาชั้นปี 2 คณะวิทยาการจัดการ สาขาการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตสุรินทร์ อีกหนึ่งสาวที่ไม่เคยพลาดการร่วมกิจกรรมกับผองเพื่อน เผยความรู้สึกว่า การชอบแต่งรถมอเตอร์ไซค์ก็ใช่ว่าเราจะเป็นเด็กไม่ดี จึงอยากจะพิสูจน์ตัวเองให้สังคมเห็นว่าเด็กอย่างเราก็ทำดีเพื่อสังคมได้ อยากให้ยอมรับเรา แต่สังคมจะยอมรับหรือไม่เป็นอีกเรื่อง เราไม่สามารถไปควบคุมความคิดของใครได้ ทุกวันนี้ก็ยังชอบแต่งรถ ทำสีรถ ทำทุกอย่างเอง มันเป็นความชอบส่วนตัว ส่วนกิจกรรมทำดีเราก็ทำกันตลอด แปลงผักก็ผลัดเวรกันไปดูแล บางคนไม่กล้ามาเก็บไปกิน เราก็เอาไปแจกตามบ้านเลย แค่อยากจะให้สังคมเปิดใจรับฟังพวกเราบ้าง มองพวกเราในอีกมุมหนึ่งที่พวกเราก็ยังมีประโยชน์ต่อสังคม ขอแค่เปิดโอกาสให้กับพวกเราเท่านั้น

น้องปอนด์ฝากทิ้งท้ายไว้ว่า หากอยากจะสนับสนุนเธอและเพื่อนๆ หรือ ร่วมกิจกรรมดีๆ ที่ทางกลุ่มจัดขึ้น รวมถึงการบริจาคเมล็ดพันธุ์ผัก สามารถติดต่อมาได้ที่ เพจ Ranger Rider สองล้ออาสาพาน้องทำดี